Vorige week was ik in het kader van de week van de opvoeding dagvoorzitter bij een bijeenkomst 'samen beter, samen weten' voor de gemeente Hendrik-Ido- Ambacht. Een netwerkbijeenkomst voor professionals rondom het jonge kind. En dan wordt al snel het belang duidelijk om elkaar te zien, te spreken, te horen wat een ander doet en hoe je elkaar kan aanvullen en versterken. Heel erg logisch en niet zo moeilijk toch?
En toch merk je in de praktijk dat samenwerken een continue proces is wat levend moet worden gehouden.
Een samenwerkingsovereenkomst of convenant wordt een papieren stuk die in een la verdwijnt als het niet onderhouden wordt.
En dat blijft investeren in elkaar te blijven ontmoeten, korte lijnen te houden en de meerwaarde en het doel van de samenwerking voor ogen te houden. Want samenwerken is geen doel op zich, maar een middel om wat te bereiken.
Helemaal in een tijd waarin er sprake is van personeelswisselingen is het van belang om te zorgen voor een levende sociale kaart. Je belt sneller naar iemand die je persoonlijk hebt gesproken dan naar een organisatie.
Maar zorg er wel voor dat de samenwerking niet te persoonafhankelijk wordt, maar verankerd in de werkwijze van de organisatie.
Samenwerken, het is en blijft er samen aan werken!
