Vorige week was te lezen dat Nijmegen stopt met sociale teams. De redenen hiervoor waren o.a. te lange wachtlijsten en te veel bureaucratie.
Voor mij is alleen de vraag of moet je stoppen met de sociale teams of met de invulling die we er gaandeweg aan hebben gegeven? Het sociaal team is geen doel op zich, maar een middel om de ondersteuning dicht bij de inwoner te brengen.
Maar ondertussen hebben we soms van sociale teams halve beschikkingsbureaus gemaakt, die niet meer toekomen aan het zelf ondersteuning bieden aan inwoners. En is deze ondersteuning door lange wachtlijsten ook niet meer laagdrempelig en toegankelijk te noemen.
Het is tijd om keuzes te maken. Moeten leden van een sociaal team hulpverlener of beschikkingsambtenaren zijn? Moet de meeste tijd uitgaan naar het bieden van beschikkingsvrije ondersteuning of het afhandelen van administratie? Willen we dat professionals alles opschalen of zoveel mogelijk zelf ondersteuning verlenen? Dit uiteraard wel met een plan welke samen met het huishouden wordt opgesteld. Willen we professionals die de ruimte en het vertrouwen voelen om maatwerk te bieden? En durf je dan als professional ook kritisch naar je eigen handelen te kijken en iemand met je mee te laten kijken waar nodig?
Misschien wat kritische vragen. Maar volgens mij is het er de tijd voor om kritisch te kijken welke keuzes er gemaakt moeten worden en daarvoor te gaan staan. Het is echt vijf voor 12!
