Ik werkte bij een kleine gemeente en had wat rollen plakband nodig van de facilitaire dienst. Dus daar belde ik voor. Er werd aangegeven dat de procedure was dat ik dit per email aanvroeg. En dat ze nu lunch hadden. Dus gaf ik pragmatisch als ik ben aan: 'als je dan toch naar beneden loopt, kom je toch langs de kast waar ze liggen en kan je ze me toch meteen geven? Dat was niet de procedure. Grrrr..
We geven vaak aan dat we uit moeten gaan van de leefwereld en niet de systeemwereld. Maar we vergeten een klein detail. Beide werelden zijn door mensen/wij gecreëerd en worden door onszelf in stand gehouden.
Systemen bouwen niet zichzelf, dan doen we toch echt zelf. En door de systeemwereld en leefwereld tegenover elkaar te zetten, waarbij de systeemwereld vaak het onderspit delft, zetten we deze buiten de deur. Dit met het idee dat we daar toch niets aan kunnen veranderen.
Het is heel makkelijk om te schoppen naar systemen en daarbij behorende procedures en bureaucratie. Daar ben ik zelf ook een goed voorbeeld van.
Maar het gaat ons uiteindelijk niet helpen. We maken dan van een systeem iets ongrijpbaars. Dit terwijl we het zelf hebben gecreëerd. En we dus zelf ook de oplossing zijn om te zeggen dat dit geen goede creatie is geweest en aan verbetering of afschaffing toe is.
Is dit makkelijk? Zeker niet. Maar hoe vervelend om te horen, we zijn allemaal onderdeel van 'het' systeem en ons erbuiten plaatsen gaat ons ook niet verder helpen.
Dus laten we van de ongrijpbare systeemwereld weer iets meer menselijk maken en van binnenuit stapjes zetten om de systeemwereld en leefwereld meer tot een goed geheel te maken.
