Voor het eerst op eigen benen staan. Ik denk dat iedereen nog wel weet dat hij of zij de sleutel van zijn eerst kamer/ flat etc. kreeg. Ik was net 18 en had een kleine zit-slaapkamer achter het station. De vrijheid was natuurlijk heel mooi, maar er kwam ook veel verantwoordelijkheid bij. Je eigen huur betalen, eten koken etc. Het is voor iedereen wel echt een ding en voor sommige jongeren nog net iets meer.
En dan komt Kamers met Aandacht om de deur kijken. Bedoeld voor een heel specifieke groep jongeren tussen de 17/18 en 23 jaar die uit een jeugdzorg (instelling) komen en net een duwtje in de goede richting nodig hebben om zelfstandig te kunnen wonen. Ze hebben vaak geen vangnet op om terug te vallen en voor hen is het prettig dat ze een plek hebben waar ze soms met vragen terecht kunnen en wat aandacht krijgen.
Waarom nu specifiek voor deze groep en wat maakt het anders als projecten als kamers met kansen etc? In een heel bevlogen gesprek met Bianca van de Neut (oprichter) en Marjolein Buurman (coördinator van het eerste uur) kwam ik daarachter.
Bianca geeft aan dat zij erg lang in de jeugdzorg heeft gewerkt en zag dat deze groep jongeren te licht waren voor begeleid kamer wonen of beschermd wonen. Maar ze hadden nog wel net wat extra’s nodig om echt op hun plek te komen. Als dat niet gebeurt, zag ze dat het met sommige jongeren verkeerd ging. Met soms tot gevolg dat ze terugvielen, dakloos werden of in een enkel geval in de prostitutie terecht kwamen. Maar voor deze groep was er eigenlijk nog niets.
Toen ze bij de een jeugdorganisatie werkte heeft ze dit plan bedacht voor de gemeente Utrecht en die hebben haar gevraagd het plan als zzp’er tot uitvoering te brengen. Dat geeft wel het geloof dat Bianca in het project had aan om een dienstverband op te geven en in het diepe te springen. Dat dit niet een verkeerde stap is geweest, blijkt uit het feit dat er nu al 12 gemeenten zijn aangesloten. Inmiddels zijn ze ook sinds januari 2020 een stichting.
Wat is nu de kern van de aanpak? Jongeren worden aangemeld via een jeugdzorginstelling of sociale teams. Ze huren een kamer of gastenverblijf bij een verhuurder en wonen echt zelfstandig. Het is dan ook niet de bedoeling dat ze onderdeel van het gezin worden. De jongeren zorgen voor zichzelf en krijgen ondersteuning van hun vaste begeleider. De verhuurder is dus geen hulpverlener. Maar is er net voor dat stukje extra aandacht en hulp bij als het gaat om kleine dingen, zoals vragen over een recept, een keer samen boodschappen doen of bijvoorbeeld hulp bij een belastingaangifte. De jongeren moeten zich aan een aantal afspraken houden, wat in ieder geval inhoud dat ze een dagbesteding hebben, zelf de huur betalen en begeleiding accepteren zolang de begeleider en de verhuurder dit nodig vinden.
Jongere: “Ik ben blij dat ik ergens terecht kan met mijn vragen”, Anders is het best eenzaam, zo alleen.
Wie zijn nu de huurders? Dat zijn toch vooral mensen die het vooral vanuit een intrinsieke motivatie doen en niet alleen voor geld. Er wordt met hen een vrijwilligersovereenkomst afgesloten en de minimale huurdersduur is een jaar. De huur ligt tussen de 200 en 400 euro anders is het voor de jongeren niet op te brengen. Ze worden ook van tevoren gescreend door de coördinatoren zoals Marjolein. Ook wordt er een VOG gevraagd.
Verhuurder: “Fijn dat ik wat kan doen voor mijn medemens”, “Gezellig weer wat reuring in huis”.
Een goede match is natuurlijk erg belangrijk en daar wordt veel tijd aan besteed. Door goed te kijken wat de jongere nodig heeft en wat de verhuurder kan bieden, wordt gekeken naar een zo’n goed mogelijk koppeling om de kans op succes te vergroten.
Het loopt nu meer dan een jaar en er zijn al 20 plaatsingen gedaan. De eerste jongeren stromen ook alweer uit. Dit omdat ze gaan samenwonen of een grotere kamer krijgen etc. Het heeft tijdens de corona wel meer stilgelegen, omdat mensen het dan toch niet willen dat er iemand in huis komt. De aanmeldingen zijn vooral van jongens, terwijl de huurders vaak een voorkeur voor een meisje hebben.
Steeds meer gemeenten tonen belangstelling. Per bemiddeling wordt een bedrag gevraagd. Vergelijkbaar met buurtgezinnen voor wie het kent.
Ik denk echt dat het een mooi project is voor een specifieke groep jongeren. En heel goed past bij de transformatie die we allemaal met elkaar willen in het sociaal domein. Zo licht mogelijk en zo dichtbij als mogelijk. Het voorkomt inzet van zwaardere hulp die niet nodig is, maar soms ingezet wordt omdat er niets anders is. En het voorkomt dat het mis kan gaan, omdat er geen ondersteuning wordt ingezet. Ik zie het als een hele mooie aanwinst in het palet om te zorgen dat we vooral vraaggericht kijken wat jongeren nodig hebben en daarbij flexibel en innovatief naar mogelijkheden kijken.
https://kamersmetaandacht.nl/
