Met een open en uitnodigende houding kom je ver…

Datum: 08-03-2022

Drie jaar geleden heb ik voor de gemeente Stichtse Vecht een pilot GGZ in de wijk opgezet die in januari 2019 is gestart. Het doel was zorgen dat mensen met onbegrepen gedrag niet tussen het wal en schip vallen en zo vroeg mogelijk, zo snel mogelijk en zo dichtbij mogelijk ondersteuning krijgen.  

Door een samenwerking met het sociale wijkteam, de drie GGZ-instellingen Atrecht, Kwintes, Impegno en Handjehelpen als maatjesproject wilden we komen tot een sluitende keten. Dit met korte lijnen tussen de verschillende organisaties, waardoor er snel geschakeld kan worden. Hierbij gingen we uit van drie onderdelen:

  • Verstevigen samenwerking GGZ- instellingen en wijkteam.
  • Inzetten wijk-GGZ’er.
  • Inzetten van een waakvlamcontact zowel door ervaringsdeskundigen, vrijwilligers en professionals.  

De wijk-GGZ’er is de verbindende factor en heeft ook een nauwe samenwerking met politie en woningbouwcorporaties. Deze wijk GGZér kreeg een ‘vrije’ rol om op signalen af te gaan, als er zorgen zijn over een inwoner en er nog geen directe ingang is. Maar ook om met wijkteams en GGZ-instellingen kijken naar een persoonsgerichte aanpak, waarbij een pragmatische en onorthodoxe werkwijze voorop staat. Hierbij is het bouwen van een netwerk en leggen van korte lijnen erg belangrijk.

De wijk-GGZ’er die deze leuke uitdagende taak op zich heeft genomen is Karin Miltenburg. Zij ging dit samen doen met een medewerker van Altrecht op de achtergrond. Toen de pilot startte heb ik het stokje overgedragen aan de gemeente. Nu drie jaar later heeft Karin een nieuwe uitdaging gevonden als casemanager bij Altrecht. Ik was erg benieuwd wat haar ervaringen waren en hebben onder het genot van een cappuccino hier een erg leuk gesprek over.

Dat er een fijne basis was gelegd, was een goede start van de pilot. De wil en het enthousiasme van de samenwerkingspartners om het voor de inwoner te gaan doen, was erg groot. Er werd echt naar het belang van de inwoner gekeken en niet naar het belang van de organisatie. Dit heeft er ook voor gezorgd dat we in een hele korte tijd een aanvraag voor de subsidie bij Zonmw hebben kunnen regelen en met de pilot van start konden gaan. En dat ik zelf met veel plezier terugkijk op het opzetten van deze pilot.

De korte lijnen en de wil het samen te doen is gebleven en verder uitgebreid. En daarmee het vertrouwen in elkaar.  Hier is Karin trots op. In de afgelopen periode is ook de Jellinek aangesloten, wat een grote meerwaarde is.

De meest meldingen kwamen vanuit de politie en later woningbouwcorporaties. De laagdrempelige insteek was een schot in de roos, zowel voor de samenwerkingspartners als de inwoner. Dit had ook de keerzijde dat de beschikbare 16 uur al erg snel veel te weinig was, waardoor de uren zijn uitgebreid.

De grote gemene deler in de casussen was dat het bijna altijd om problematiek achter de voordeur gaat. Karin werkte daarbij erg outreachend en ging niet van tevoren een brief sturen om aan te kondigen dat ze kwam. Ze ging onverwachts naar iemand toe en stelde zich ter plekke voor. Ze gaf ook altijd aan van wie een melding kwam dat er zorgen waren over de inwoner. Dat was ook een belangrijke voorwaarde. Ze vroeg dan of ze een keer langs mocht komen om hier over te praten. In 9 van de 10 gevallen, mocht ze dan wel meteen binnenkomen. 

Dit door haar open houding en de insteek dat ze wil kijken of ze wat voor iemand kan betekenen.  ‘Iedereen wil wel iets’. En door aan te sluiten bij de vraag van de inwoner en niet zelf bepalen wat op dat moment het belangrijkste is. Ook al is het huis vervuild, als de inwoner eerst iets aan zijn eenzaamheid wil doen is dat de insteek. De drempel is dan weg, waardoor er een ingang is voor andere zaken.

Er was geen tijdslimiet verbonden aan de tijd die Karin aan een inwoner mocht besteden. Insteek was wel het zo snel mogelijk over te dragen aan het wijkteam of specialistische hulp. Maar als het nodig was om eerst vertrouwen op te bouwen, was deze tijd er.

Knelpunt blijft hoe om te gaan met de AVG. Wat kan wel en wat kan niet? En wanneer is het echt niet mogelijk en wanneer is het verschuilen achter de AVG?  Dit blijft altijd een puzzel, waarbij meer kennis over de AVG goed zou zijn.

Succesfactoren blijken weer eigenlijk heel simpel te zijn:

  • Een goede samenwerking tussen partners die het belang van de inwoner boven het belang van de organisatie zetten.
  • Korte lijnen en de wil om buiten de lijntjes te kleuren in het belang van de inwoner.
  • Tijd nemen en krijgen om vertrouwen op te bouwen.
  • Vraag inwoner centraal.
  • Out of he box blijven denken.
  • ​Een open en uitnodigende houding.


Dat laatste had Karin zeker. Ik vind het ontzettend leuk om na drie jaar te horen dat deze werkwijze is omarmt en de ervaringen van Karin te horen. Ik wens haar veel succes bij de nieuwe uitdaging. We houden contact.

 
 
 


Met een open en uitnodigende houding kom je ver…